kluczowe wskaźniki AF zdaniem StockWatch.pl

Ever wondered… Is there a CAN SLIM mutual fund that I can invest in to get the most out of the methods without having to do all of that work? The answer is YES.

CAN SLIM Select Growth (CANGX) is a mutual fund with about $36 Million in assets run by Duncan-Hurst. It was started September 26th, 2005. Unfortunately returns are not yet at a point where they make much more than other market indices.

One criticism I have overheard about the CAN SLIM method is that it really isn’t suited to the constraints placed upon mutual funds. Further, that most CAN SLIM breakout stocks are from small cap stocks with smaller market caps. This may be a generalization, but a mutual fund that grows to large would quickly have trouble moving in and out of the stocks it hopes to purchase. This begs the question if there is an upper end for the CAN SLIM approach? Does it max out?

A number of sources have pointed out that over the past few years IPO stocks have been some of the best to apply the CAN SLIM approach. Is this because all other opportunities have been exploited? Will IPOs be the only regular source of the N in CAN SLIM in the future?

Plus, for a 2.39% management expense ratio… I think I would rather be the one who manages my own money without the constraints of a mutual fund, regulations, the potential for unrestrained egos with the unbridled spending, and the like.

Czy giełdowe firmy mogą mieć kłopoty z płynnością? Firma Kolaja&Partners przygotowała ranking spółek, kierując się tzw. wskaźnikiem Altmana. Wyodrębniono przedsiębiorstwa, które są w sytuacji „strefie podwyższonego ryzyka” i w „strefie wysokiego zagrożenia”. W tej drugiej znalazło się już 38 firm. Wśród nich tak uznane marki, jak Petrolinvest, Vistula i Groclin.
Autorzy raportu porównali wskaźniki 245 spółek w ujęciu skonsolidowanym i 297 spółek w ujęciu jednostkowym. Wynik – wzrósł odsetek firm zagrożonych. W całym 2007 roku wśród spółek w strefie podwyższonego ryzyka znalazło się 26 proc. firm z warszawskiej giełdy (w ujęciu skonsolidowanym), a w strefie zagrożenia – 5,9 proc. spółek. W pierwszej połowie tego roku pierwszej strefie jest aż 29,8 proc. spółek z GPW, a w zagrożonej – 10,2 proc.
To najgorszy wynik, od kiedy firma Kolaja&Partners rozpoczęła tworzenie swojego raportu.
- Z przygotowanej przez nas listy wynika, że część spółek giełdowych jest w sytuacji gorszej, niż były rok temu. Powodem tego może być to, iż spółki te pożyczyły sporo pieniędzy, a ich zyski są zbyt niskie, aby dorównać do poziomu pożyczonego kapitału - mówi Thomas Kolaja, partner zarządzający w firmie Kolaja&Partners.
Dodaje jednak, że słaby wskaźnik Altmana, który statystycznie przewiduje zagrożenie upadłością, wcale nie oznacza, że firmy te muszą mieć poważne kłopoty finansowe. Raczej można powiedzieć, że znajdują się w obszarze podwyższonego ryzyka, jeśli chodzi o zadłużenie.

Michał Wrzesiński, partner zarządzający Navigator Capital: - Jak każdy inny wskaźnik - np. cena do zysku czy EV/EBITDA - także i wskaźnik Altmana może dać inwestorom użyteczne informacje o kondycji firm i pomóc w wyselekcjonowaniu określonej grupy podmiotów o podobnych cechach. Niezależnie od tego, gdzie i kiedy go zastosujemy. Na podstawie jednego wskaźnika nie podejmowałbym jednak ostatecznych decyzji, niemniej to dobry punkt wyjścia do pogłębionej analizy.
Naukowcy wskazują jednak kilka słabości modelu.
- Podstawową jest fakt, że wskaźnik obejmuje wartości statyczne, pochodzące z historycznego rachunku zysków i strat oraz bilansu. Tymczasem w obecnych warunkach kluczowa jest analiza obecnych oraz przyszłych przepływów pieniężnych, struktury finansowania w podziale na zobowiązania odsetkowe krótko i długoterminowe oraz ryzyka operacyjnego, mierzonego zmiennością EBIT i EBITDA tak, by zbadać ryzyko wystąpienia problemów firmy z płynnością. Być może dlatego wskaźnik ten cieszy się obecnie dość niewielką popularnością wśród analityków czy zarządzających.
Na liście spółek, wyselekcjonowanych przez model Altmana, wielkich zaskoczeń nie ma.
- Wskaźnik w pierwszej kolejności "wyłapuje" te firmy, które już mają straty i wysokie zadłużenie. Wprawny obserwator rynku nie musi więc sięgać po to narzędzie, by móc ocenić ryzyko, związane ze spółką. Należy jednak przyznać z-score niewątpliwie oferuje nam prosty i syntetyczny sposób określenia firm, które najprawdopodobniej będą miały problemy finansowe, co jest szczególnie istotne w kontekście pogarszającej się koniunktury gospodarczej oraz istotnego ograniczania akcji kredytowej przez banki. Niestety, z-score nie obejmie tych firm, które do tej pory nie miały problemów i wykazywały nawet wysokie zyski, ale np. ze względu na gwałtowną zmianę warunków rynkowych (np. ceny surowców) mogą mieć już wkrótce kłopoty.