kluczowe wskaźniki AF zdaniem StockWatch.pl

Super tekst.
Tylko jak to z wiedzą tajemną bywa... im więcej się zgłębia tym wydaje się, że mniej się wie.
Kontynuuj, niech ten dział się rozwija i niech ta strona się wyróżnia właśnie poodejściem eksperckim, fundamentalnym.

Robertus

Watchdog:

Czytałeś Skuteczny inwestor - William J. O'Neil ?

Możesz się wypowiedzieć w kwestii metody stosowanej przez O'Neila ?

I miałbym prośbe na przyszłość {ewentualny temat} wycena venture capital...a bardziej różnice w sposobie spółki "produkcyjnej" i inwestycyjnej :headbang:

Miałem okazję zobaczyć różnego rodzaju wyceny.
Miałem okazję porównać rankingi wg. tych wycen.
Okazywało się że inwestowałem i zarabiałem na tych które nie miały szans wg. tych wycen.

Gdzie jest błąd ?

W sprawie dla mnie na logikę nie uda sie tego wycenić tak samo jak spółki produkcyjnej. Z AF ma bardzo podstawową wiedzę...nawet bardzo bardzo.
Ale jeżeli kapitał znika w takiej spółce to jest ok czy nie ok. W produkcyjnej nie ok.
A tutaj mam szczere watpliwości.

Spotkałem sie też z opiniami w internecie że nie jest możliwe aby taką sama metodyką wyceniać takie spółki.

Co do bloga to tam jest praktyka na podstawowym poziomie. Opisywanie wskaźników na wykresie historycznym gdzie mozna znaleźć dowolne przykłady na dowolną tezę jest nie do wykorzystania praktycznego.
Tym zajmuje się cała masa ludzi łącznie z Murphym. Mój stosunek do tej pozycji jest taki "wroga trzeba znać" aby znaleźć metodę jak go pokonać. Jednocześne trudno z kims dyskutować jeżeli wroga jeszcze nie zna. {oprocz kolegi Snake ponieważ on wroga znał przed Murphym- ja musiałem go przejrzeć }
Myślę że nie chcesz tutaj powielać internetu z encyklopediami wskaźników itp. bo to do niczego "rozwojowego nie prowadzi"

Kwestia tematu i dalszej dyskusji co do "coś za coś". Choc zasada w sama sobie bzdurna a problem postawiony w sposób bardzo niezręczny.

To tylko wolne myśli...

Złośliwa bestia, ten Dapi... Ale bloga ma fajnego ;)

...a i tak nie ma gwarancji, że to co zadziałało raz, kiedykolwiek jeszcze zadziała.

Rozumiem przekaz.

1. Myślę, że każda strategia, nawet prosta, może być bardzo różnie wypadać w praktyce. Jeden zarobi, inny straci. Egzekucja niesie bardzo silny odcisk osobowości. Jak w muzyce: każdy zagra tę samą melodię troszkę inaczej, i jeden zbierze oklaski, a inny gwizdy. Dlatego nie ufam bezgranicznie backtestom. Ale jest to jakiś punkt wyjścia.
Dane historyczne mamy, możemy się cofnąć (w mojej bazie danych) o dwa lata, no a kursy to mamy z całej historii GPW, nawet po ticku. Dwa lata to mało dla AF, ale spróbujemy. Przygotuję jakiś zgrubny screening, to jednak troszkę potrwa. AT jest pod tym względem dużo szybsza, bo wymaga "tylko" kursu.

2. CANSLIMa opiszę krok po kroku, znaczenie: skąd się bierze, co oznacza każda literka, dlaczego tak. Ale tylko tyle. Metody nie stosuję (tylko coś powiedzmy podobnego, mniej rygorystycznego) więc dalej nie pójdę. No i moim zdaniem są dwie pułapki: M mówi o tym żeby nie walczyć z trendem (i to już wystarczy za resztę liter), do tego brakuje jednej literki: Q (quote czyli kurs). Niby ma ją zastąpić filiżanka, ale ja i tak chcę wiedzieć, czy spółka którą research'uję ma C/Z 2 czy 22.

Mam pytanie: Co myslicie o "wskazniku Grahama"? Wyczytalem o nim w raczej malo profesjonalnej ksiazce Van Tharpa, ale wydaje sie ciekawy. Polega na tym, ze cena jaka warto zaplacic za akcje jest nie wieksza niz ((aktywa - zobowiazania)*0,66)/ilosc akcji. Mozna na ten wskaznik patrzec jako na w miare profesjonalny czy raczej jako ciekawostke?

CANSLIM
Taka amerykańska pigułka zarabiania, łyk i wszystko jasne, i świetnie się nazywa, brakuje jeszcze tylko infolinii 1-800-CANSLIM ;)

Jest to metoda wybierania spółek na podstawie połączonej analizy fundamentalnej i technicznej.
Niestety nie da się jej zaskryptować więc nie da się też napisać w pełni automatycznego screenera - z powodu analogowego charakteru niektórych ocen fundamentalnych - tak więc szybki backtest nie jest możliwy.
Można oczywiście robić to na piechotę, ale boję się o zbiasowanie ocen wystawianych dzisiaj sytuacji z przeszłości.
Ale nic w tym trudnego żeby zrobić selekcję dzisiaj i wrócić do niej za miesiąc, rok, pięć.

Cała metoda opiera się na następującym zwięzłym mechanizmie:
znajdź spółkę o krok przed funduszami.

Jak to ma działać i dlaczego?
Wychodzimy z założenia, że duzi inwestorzy nieustannie obserwują i analizują spółki. Stosują przy tym ścisłe kryteria oceny, szukając firm o dobrej i trwałej zyskowności, stabilnych, a zarazem energicznych i innowacyjnych. No i żeby miały potencjał wzrostu. O'Neill proponuje nam robić dokładnie to samo i czekać jak lis w zaroślach, aż któraś z ofiar wykaże na wykresie, że duży zaczął wchodzić. My wtedy cap! I ładujemy się w spółkę licząc na wzrost wynikający z tego, że duży wchodzi na raty i za chwilę będzie dalej kupował, a rynek razem z nim widząc ten ruch.
Pudło? Tniemy straty na poziomie 6% do maksymalnie 8% i wracamy na posterunek pilnować pozostałych potencjalnych ofiar.

O'Neill zaproponował następujące składniki oceny, które jednak rozbiorę od końca (tak żeby literki pasowały):

M - moment. To jest właśnie techniczna filiżanka, w której rączka symbolizuje moment oddechu przed dalszymi wzrostami. Wtedy właśnie wchodzimy.
Prawa część filiżanki może wyglądać jak fałszywa głowa i ramiona, a cała filiżanka jest podobno w terminologii Elliotta nazywana wybiciem z trzeciej fali. Ale to już zostawię fachowcom.
Co jest jeszcze bardzo ważne w opisywanej strategii to trend rynku. O'Neill zabrania kupować na bessie, czyli tak jak teraz i przez ostatni ponad rok. Po prostu nie.

I - instytucje. Najlepiej, żeby jeden fundusz już był w akcjonariacie na niewielkiej pozycji, ale nie więcej. To przyciąga inne, ale dopóki jeszcze nie jest za ciasno. A dla wzrostów potrzebujemy przecież zmasowanego kupna uruchomionego przez instytucje.

L - lider branży, ale jak to ocenić? Nie produktowo czy wizerunkowo, ale po kursie: wybieramy spośród najdroższych w branży i sektorze, a nie spośród najtańszych (oczywiście wskaźnikowo, nie w złotówkach czy dolarach). RSI co najmniej 85.

S - stosunkowo mało akcji w obrocie. Nieważne czy naturalnie, czy przez skup akcji, mała liczba papierów w obrocie (skala hipotetycznej podaży) daje większe wzrosty cen gdy pojawi się popyt.

N - nowości. Nowy produkt czy usługa, nowy rynek, nowy zarząd, a najlepiej wszystko naraz. To trudno ocenić i rozsądzić, ale ten element wydaje się nieodłącznym 'anabolikiem' dla wzrostu zysków firmy. Uzasadnienie jest proste: nowe produkty i nowe rynki to wyższe marże, a nowy zarząd to chłopaki, którzy dostali opcje i chcą się wzbogacić na akcjach, więc będą zasuwać. I jeszcze coś: nowe szczyty, najlepiej wybicie z konsolidacji (to też element filiżanki), na obrotach przekraczających o co najmniej 50% trzymiesięczną średnią.

A - zaudytowane roczne zyski na przestrzeni trzech poprzednich lat powinny rosnąć po co najmniej 25% rocznie, a zwrot z kapitału przekraczać 17%.

C - czytelny wzrost sprzedaży i kwartalnego zysku względem odpowiadającego kwartału roku ubiegłego o przynajmniej 25%. I to najlepiej jako kolejny kwartał z rzędu. To samo co powyżej: potwierdza, że efekt nowości jest przekładalny na wyniki

Tralalala, ale łatwe, nie?
W istocie bardzo skomplikowane i miejscami rozmyte. Do tego wszystkiego O'Neill każde nam wybierać tylko spośród spółek notowanych od najwyżej 8 lat (warunki amerykańskie), z sześciu największych sektorów, i takie gdzie zarządzający mają pakiety akcji.
Jeden zaliczy spółkę jako spełniającą kryteria, inny nie. Jednemu działa, inny ciągle wtapia. Sam autor koncepcji zamiast trzaskać kasę to trzaska kolejne książki i z tego żyje, a jego fundusz zawiązany bodaj w latach 90. w celu realizacji koncepcji na dużą skalę, podobno wtopił niemiłosiernie [nie mam dowodów, czytałem na forach bez podania źródła].
Tak skomplikowany screener zastosowany na GPW może dajeć w wyniku zero albo prawie nic. Tak mi się wydaje i wkrótce to sprawdzę, przynajmniej etapami: najpierw wyniki.

Stworzenie formuły już wymaga myślenia.
Zastosowanie wymaga konsekwencji.
To że formuła jest zła nie świadczy o tym, że konsekwencja jest zła.

ps. watchdog tutaj na górze strony jest porównanie z S&P 500

http://www.investors.com/learn/c.asp

wskaźnik siły wzglednej na poziomie 80 oznacza że wyniki spółki sa lepsze niż 80 procent spółek z danej branży

instytucjonalni to instytucjonalni którzy NIE przedstawają analiz spółek giełdowych