Wybory Parlamentarne 2011

Gdy był już silny, najbardziej obawiał się ludzi, którzy mieli większe od niego poparcie w Moskwie. Otaczał się sługusami, ignorował niewiele znaczących.

Interwencję w Czechosłowacji Jaruzelski uważał za wojskowy i polityczny sukces: „Doświadczenie wykazało, że pomoc ta była konieczna i przyszła w porę”. Za marcowe „zasługi” dla komunistycznej władzy (nie pierwsze w jego życiorysie) już w kwietniu 1968 r. został ministrem obrony narodowej. Kowalski: „Spowodował usunięcie z wojska (…) 1400 oficerów LWP pochodzenia żydowskiego. Proces ten trwał aż do początków lat osiemdziesiątych”. Można tylko spytać: czy to słowa i zachowania godne „człowieka honoru”.

Dwa Grudnie

Dysponujący około 400-tysięczną armią szef MON miał ogromną władzę. W grudniu 1970 r. to właśnie gen. Jaruzelski i szef WSW, zgodnie z wytycznymi kierownictwa partyjno-rządowego, ustalali warunki użycia broni. Bez ich wiedzy i zgody nic w tej kwestii nie mogło się zdarzyć. Po masakrze Jaruzelski wydał rozkaz zabraniający dalszego używania broni palnej. Kowalski: „jak chciał, to potrafił i mógł przerwać rzeź – i nie były mu do tego potrzebne polecenia Gomułki ani Cyrankiewicza”.

Stan wojenny to znane już fakty. Zabieganie przez Jaruzelskiego o pomoc ZSRR, a wobec odmowy przeprowadzenie operacji własnymi siłami. Przedstawiciele KGB, nie wspominając o BP KPZR i samym Breżniewie, ocenili, że „wprowadzenie stanu wojennego w Polsce 13 grudnia roku 1981 zostało znakomicie zaplanowane i przeprowadzone. W Centrali (KGB) zapanowała powszechna ulga i nie szczędzono pochwał dla umiejętności Jaruzelskiego, dowództwa polskiej armii i SB”. Jaruzelski triumfował. Przecież opinia towarzyszy radzieckich była dla niego najważniejsza. Aby zachować ich poparcie, wypowiedział wojnę narodowi.

Ale przecież do dziś jakże często można usłyszeć, że stan wojenny był mniejszym złem, że uratował Polskę przed zagrożeniem sowieckim. Obrońcy tej tezy „zapominają”, że cała ta mitologia została stworzona przez generała po roku ’89. ( )

Oprócz „oskarżeń” o stan wojenny pojawiły się jeszcze te o współpracę z wojskowym kontrwywiadem, czyli Głównym Zarządem Informacji WP. Ta zbudowana przez Sowietów wojskowa bezpieka była jeszcze gorsza od bezpieki cywilnej – Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Z wyjątkowym okrucieństwem przesłuchiwała i mordowała AK-owców oraz członków innych organizacji, których winą było to, że zamiast nowej okupacji chcieli Polski niepodległej
Zbrodnie komuny to jednak nie tylko stalinizm, nie tylko stan wojenny. Ale także sam koniec PRL. Mimo upływu 22 lat organom ścigania III RP nie udało się odnaleźć ani ich wykonawców, ani tym bardziej mocodawców. Czy generał Wojciech Jaruzelski – przywódca komunistycznej dyktatury – mógł o nich nie wiedzieć?

Nieoczekiwanie Senat wprowadził poważne ograniczenia w dostępie do informacji publicznej. Posłowie są przeciwni takim rozwiązaniom